Gastenboek
Bekijk ervaringen van anderen of deel zelf uw ervaring in ons gastenboek!
26 berichten.
schreef op september 12, 2018
om
10:36 am
In 2007 kocht ik een 1.80 m. Rönisch vleugel uit 1921. De klank beviel me uitstekend,
het mechaniek was aan verbetering toe. Iets voor de toekomst.
Toen ik de afgelopen jaren veelvuldiger ging spelen, moest ik erkennen dat het mechaniek wel zeer dringend aan revisie toe was. De aanslag was over de hele linie zeer onregelmatig en bovendien in de bas zeer zwaar.
Mijn stemmer Hugo de Groot raadde mij aan om de revisie met behulp van het PTD-systeem te laten uitvoeren. Het resultaat vind ik verbluffend goed. De aanslag is zeer
gelijkmatig en goed beheersbaar. Over het PTD-systeem, uitgevoerd door Hugo de Groot, ben ik zeer tevreden.
het mechaniek was aan verbetering toe. Iets voor de toekomst.
Toen ik de afgelopen jaren veelvuldiger ging spelen, moest ik erkennen dat het mechaniek wel zeer dringend aan revisie toe was. De aanslag was over de hele linie zeer onregelmatig en bovendien in de bas zeer zwaar.
Mijn stemmer Hugo de Groot raadde mij aan om de revisie met behulp van het PTD-systeem te laten uitvoeren. Het resultaat vind ik verbluffend goed. De aanslag is zeer
gelijkmatig en goed beheersbaar. Over het PTD-systeem, uitgevoerd door Hugo de Groot, ben ik zeer tevreden.
schreef op juli 6, 2018
om
7:42 pm
PTD Kurs 23. – 27. April 2018 bei der Firma Jahn in Grub am Forst
Wer hat dieses Problem nicht schon gehabt: es werden in eine Flügelmechanik neue Hämmer eingebaut, und weil die viel schwerer sind als die alten, wird die Vordertaste an allen möglichen und unmöglichen Stellen mit Blei gefüllt, nur damit man ein annäherndes Niederdruckgewicht von 50 Gramm erzielt. Die Folge davon ist: die Taste hat zu viel Masse, die bei kraftvollem Spiel mit sehr viel Kraft in Bewegung gesetzt werden muss.
Ich hatte dieses Problem in meiner Laufbahn schon einige Male und habe dann die Hammerschwänze konisch geschliffen um das Gewicht zu verringern oder die Piloten versetzt. Und es ging dann irgendwie mit weniger Blei in der Taste. Für mich war es immer ein Ausprobieren.
Einen sehr interessanten Lösungsansatz bietet PTD (Precision Touch Design). Entwickelt vom Amerikaner David Stanwood, prüft man verschiedene Maße und Gewichte an der Mechanik und findet anhand von Erfahrungswerten und Berechnungen Möglichkeiten, um Änderungen in der Mechanik vorzunehmen, damit eine angenehme Spielart erreicht wird.
Anfangs Jahr hatte die Firma Jahn einen PTD Kurs ausgeschrieben und nachdem ich wiederholt davon gehört hatte, entschloss ich mich zur Teilnahme. Ende April war der Kurs und ich habe es nicht bereut. Zusammen mit 11 weiteren Teilnehmern wurden wir von Frans Pietjouw, Wim Feldhaus und Ferdinand Schmutzer in die Welt des PTD eingeführt.
Man konnte im Vorfeld wählen, ob man an einem 3tägigen Theoriekurs oder einem 5tägigen Theorie- und Praxiskurs mitmachen möchte. Ich entschied mich für den 5tägigen Kurs und habe eine Flügelmechanik aus den 1970er Jahren mitgenommen. Die Hämmer wurden vor ca. 6 Jahren ersetzt, die Spielart begeistert nicht.
Nach einer Einführung in Hebelgesetze und Mechanikverhältnisse lernten wir, wie man Auf- und Niedergewicht nach PTD misst. Die Summe dieser beiden Werte geteilt durch 2 ergibt das Balancegewicht. Dieser Wert und die Gewichte von Hammer und Hebeglied, der Taste und deren Hebelverhältnis sind die Grundlage zum Errechnen des Übersetzungsverhältnisses der Mechanik. Das Verhältnis wird im PC errechnet, nachdem man alle Daten eingegeben hat. Mit Hilfe eines Programms wird die wichtige Anpassung des Übersetzungsverhältnisses an das Gewicht der Hämmer geplant (designt). Die Arbeiten an den Lösungsvorschlägen, von z.B. Pilote versetzen bis zum Ausbleien waren sehr interessant, dazu gab es Tipps zu Materialien und Schmierstoffen.
Das Ziel des Kurses war, 18 Probetasten fertigzumachen, um das Thema PTD mit dem Rest in der heimischen Werkstatt nochmals zu vertiefen. Ich hatte mit meiner Mechanik kein Glück, es hat nichts gepasst. Ich musste die Hebegliedbalken einseitig verschieben, die Hebegliedsättel ersetzen um die HPW Linie zu korrigieren und die Piloten neu positionieren um ein vernünftiges Hebelverhältnis zu erreichen. Dann habe ich noch gelernt, wie die Hebegliedtragefedern reguliert werden. Durch die Hebegliedtragfedern wurden zwar wenig Bleie eingebaut, dafür sehr unregelmässig in den Vorderhebeln verteilt. Ich werde die alten Tastenbleie herausnehmen und die Gewichte neu, wie es uns Frans und Wim gezeigt haben, nach PTD einsetzen. Das heisst, ich habe nach dem Kurs noch viel Arbeit, bin aber zuversichtlich, dass der Flügel endlich optimal spielen wird und allen gefällt.
Wim Feldhaus hatte einen älteren Flügel mitgebracht, an dem er ein PTD installiert hat. Wir konnten an diesem Instrument testen, wie sich eine Mechanik mit PTD anfühlt. Und ein weiteres spannendes Experiment konnten wir ausprobieren: was passiert mit dem Klang, wenn das Anschlagsgewicht um 0,7 bis 1,4 Gramm erhöht wird?
Ich möchte mich, sicher auch im Namen aller Teilnehmer, bei Frans, Wim und Ferdinand für den interessanten Kurs, die Anregungen und Tipps bedanken.
Der Dank geht ebenfalls an Andreas Harke, seine Familie und sein Team, das uns an einem Abend mit feinen Coburger Bratwürsten vom Grill, natürlich mit reichlich Beilagen verwöhnt hat.
Wer hat dieses Problem nicht schon gehabt: es werden in eine Flügelmechanik neue Hämmer eingebaut, und weil die viel schwerer sind als die alten, wird die Vordertaste an allen möglichen und unmöglichen Stellen mit Blei gefüllt, nur damit man ein annäherndes Niederdruckgewicht von 50 Gramm erzielt. Die Folge davon ist: die Taste hat zu viel Masse, die bei kraftvollem Spiel mit sehr viel Kraft in Bewegung gesetzt werden muss.
Ich hatte dieses Problem in meiner Laufbahn schon einige Male und habe dann die Hammerschwänze konisch geschliffen um das Gewicht zu verringern oder die Piloten versetzt. Und es ging dann irgendwie mit weniger Blei in der Taste. Für mich war es immer ein Ausprobieren.
Einen sehr interessanten Lösungsansatz bietet PTD (Precision Touch Design). Entwickelt vom Amerikaner David Stanwood, prüft man verschiedene Maße und Gewichte an der Mechanik und findet anhand von Erfahrungswerten und Berechnungen Möglichkeiten, um Änderungen in der Mechanik vorzunehmen, damit eine angenehme Spielart erreicht wird.
Anfangs Jahr hatte die Firma Jahn einen PTD Kurs ausgeschrieben und nachdem ich wiederholt davon gehört hatte, entschloss ich mich zur Teilnahme. Ende April war der Kurs und ich habe es nicht bereut. Zusammen mit 11 weiteren Teilnehmern wurden wir von Frans Pietjouw, Wim Feldhaus und Ferdinand Schmutzer in die Welt des PTD eingeführt.
Man konnte im Vorfeld wählen, ob man an einem 3tägigen Theoriekurs oder einem 5tägigen Theorie- und Praxiskurs mitmachen möchte. Ich entschied mich für den 5tägigen Kurs und habe eine Flügelmechanik aus den 1970er Jahren mitgenommen. Die Hämmer wurden vor ca. 6 Jahren ersetzt, die Spielart begeistert nicht.
Nach einer Einführung in Hebelgesetze und Mechanikverhältnisse lernten wir, wie man Auf- und Niedergewicht nach PTD misst. Die Summe dieser beiden Werte geteilt durch 2 ergibt das Balancegewicht. Dieser Wert und die Gewichte von Hammer und Hebeglied, der Taste und deren Hebelverhältnis sind die Grundlage zum Errechnen des Übersetzungsverhältnisses der Mechanik. Das Verhältnis wird im PC errechnet, nachdem man alle Daten eingegeben hat. Mit Hilfe eines Programms wird die wichtige Anpassung des Übersetzungsverhältnisses an das Gewicht der Hämmer geplant (designt). Die Arbeiten an den Lösungsvorschlägen, von z.B. Pilote versetzen bis zum Ausbleien waren sehr interessant, dazu gab es Tipps zu Materialien und Schmierstoffen.
Das Ziel des Kurses war, 18 Probetasten fertigzumachen, um das Thema PTD mit dem Rest in der heimischen Werkstatt nochmals zu vertiefen. Ich hatte mit meiner Mechanik kein Glück, es hat nichts gepasst. Ich musste die Hebegliedbalken einseitig verschieben, die Hebegliedsättel ersetzen um die HPW Linie zu korrigieren und die Piloten neu positionieren um ein vernünftiges Hebelverhältnis zu erreichen. Dann habe ich noch gelernt, wie die Hebegliedtragefedern reguliert werden. Durch die Hebegliedtragfedern wurden zwar wenig Bleie eingebaut, dafür sehr unregelmässig in den Vorderhebeln verteilt. Ich werde die alten Tastenbleie herausnehmen und die Gewichte neu, wie es uns Frans und Wim gezeigt haben, nach PTD einsetzen. Das heisst, ich habe nach dem Kurs noch viel Arbeit, bin aber zuversichtlich, dass der Flügel endlich optimal spielen wird und allen gefällt.
Wim Feldhaus hatte einen älteren Flügel mitgebracht, an dem er ein PTD installiert hat. Wir konnten an diesem Instrument testen, wie sich eine Mechanik mit PTD anfühlt. Und ein weiteres spannendes Experiment konnten wir ausprobieren: was passiert mit dem Klang, wenn das Anschlagsgewicht um 0,7 bis 1,4 Gramm erhöht wird?
Ich möchte mich, sicher auch im Namen aller Teilnehmer, bei Frans, Wim und Ferdinand für den interessanten Kurs, die Anregungen und Tipps bedanken.
Der Dank geht ebenfalls an Andreas Harke, seine Familie und sein Team, das uns an einem Abend mit feinen Coburger Bratwürsten vom Grill, natürlich mit reichlich Beilagen verwöhnt hat.
schreef op februari 25, 2016
om
11:06 am
Een sprong in het diepe was het, toen een aantal maanden geleden mijn vleugel, een Steinway B 211, het huis werd uitgereden. We hadden Reint Ezenga uit Appingedam ontmoet, en hem advies gevraagd.
De vleugel (in 1900 gebouwd in Hamburg) is in 1996 door mij uitgekozen en grondig gerestaureerd door de fa. Evert Snel. Ik ben een amateurspeler, en vond de overgang van piano naar een vleugel toen ook een grote sprong. Maar wel een die me veel plezier opleverde.
Inmiddels, na diverse verhuizingen, was het instrument toe aan verbetering, en Reint wist ons te overtuigen dat een instrument, net als heel veel andere zaken in het leven, van tijd tot tijd ook grondig aangepakt moet worden.
Hij bracht ons op de hoogte van de PTD methode, en deed ons twee voorstellen: een met, en een zonder toepassing van deze methode. Het prijsverschil was behoorlijk, maar op een of andere manier had zijn verhaal ons geprikkeld, en leek ons die nieuwe techniek van revisie - ook na het raadplegen van deze site - geloofwaardig. Maar toch. Wat was het spannend om het aan te gaan.
Vorige week is de vleugel teruggebracht, en toen hij stond, en ik er op uitnodiging van Reint op ging spelen, was ik totaal overrompeld.
Wat een verschil! Voor je oren, en voor je vingers. Ieder stuk wat ik eerder speelde wordt deze dagen een nieuwe ontdekking.
De vleugel is, zeker weten, nog nooit zo geweest als nu, ook niet in 1996 (en waarschijnlijk ... ook niet in 1900, maar dat kan niemand aantonen).
Dus wie het nog niet heeft aangedurfd met die PTDAE: spring maar gerust! Je zult je oren niet geloven.
En als iemand dit instrument eens bespelen wil, kom gerust langs in Usquert.
De vleugel (in 1900 gebouwd in Hamburg) is in 1996 door mij uitgekozen en grondig gerestaureerd door de fa. Evert Snel. Ik ben een amateurspeler, en vond de overgang van piano naar een vleugel toen ook een grote sprong. Maar wel een die me veel plezier opleverde.
Inmiddels, na diverse verhuizingen, was het instrument toe aan verbetering, en Reint wist ons te overtuigen dat een instrument, net als heel veel andere zaken in het leven, van tijd tot tijd ook grondig aangepakt moet worden.
Hij bracht ons op de hoogte van de PTD methode, en deed ons twee voorstellen: een met, en een zonder toepassing van deze methode. Het prijsverschil was behoorlijk, maar op een of andere manier had zijn verhaal ons geprikkeld, en leek ons die nieuwe techniek van revisie - ook na het raadplegen van deze site - geloofwaardig. Maar toch. Wat was het spannend om het aan te gaan.
Vorige week is de vleugel teruggebracht, en toen hij stond, en ik er op uitnodiging van Reint op ging spelen, was ik totaal overrompeld.
Wat een verschil! Voor je oren, en voor je vingers. Ieder stuk wat ik eerder speelde wordt deze dagen een nieuwe ontdekking.
De vleugel is, zeker weten, nog nooit zo geweest als nu, ook niet in 1996 (en waarschijnlijk ... ook niet in 1900, maar dat kan niemand aantonen).
Dus wie het nog niet heeft aangedurfd met die PTDAE: spring maar gerust! Je zult je oren niet geloven.
En als iemand dit instrument eens bespelen wil, kom gerust langs in Usquert.
schreef op september 12, 2015
om
7:08 am
In 1998 heb ik een nieuwe Wilh. Steinberg vleugel aangeschaft. Daar was ik verrukt van, gelukkig ook nog eens binnen mijn budget. Hij stond zijn mannetje naast de grote topmerken m.i. heel goed. Het was een nieuw concept van deze bouwer. Al vanaf het begin was de aanslag aan de zware kant. Niettemin had ik deze vleugel uitgezocht omdat ik de klank mooi vond destijds in de showroom en dat gaf de doorslag toendertijd. Mijn eindexamen nog weer 10 jaar eerder deed ik op een Steinway concertvleugel en die speelde ook al zwaar met o.a. de a mineur etüde nr. 23 van Chopin, dat ging me dan ook niet snel genoeg, maar ik wist en kon daarom niet anders, en heb het dus ook gewoon geaccepteerd in deze nieuwe vleugel. Bovendien speelde de Steinway van mijn docent bij hem thuis ook aan de wat zwaardere kant alsmede de andere Steinways op het vakinstituut. Ik kende nauwelijks anders. Toendertijd had ik zelf een Yamaha C5 en ook die was niet de prettigst spelende. Toen ik deze Wilh. Steinberg een jaar of 7 had begon me de aanslag toch wel wat tegen te staan. Vooral als je eens ergens op een lichtere piano had gespeeld (op de muziekschool ook) en merkte dat loopjes dan toch wel even een stuk 'lekkerder' gingen. Het ging dan als vanzelf zeg maar. De zaak via welke ik de vleugel heb betrokken heeft er toen lichtere hamerkoppen (met nieuwe uitloding) in gezet op hun eigen advies. Gelukkig ging dit geheel niet ten koste van de klank of toon want dat was nog maar de vraag of die er niet onder zou lijden. Ze 'dachten' in de vakzaak van niet. Dat klopte gelukkig wel. Maar ook deze oplossing was toch niet je dát. Eerst leek dat een tijd wel zo, want zeker wel wat verbetering, maar gaf toch geen echte voldoening tegen relatief veel kosten. Ik heb na weer 5 jaar (rond 2010) eens een zelfstandig pianostemmer/technicus benaderd of hier alsnog wat aan te doen was. Na heel veel gepraat (teveel....) en anders, vond hij dat deze vleugel dan maar terug naar de fabriek moest. Dan moesten zij het daar maar doen. Hopelijk zouden ze het zelfs nog, misschien gedeeltelijk, onder garantie doen.
Maar dat bleek (dus) niet het geval, kosten opgevraagd door deze man, die volgens eigen zeggen overal zijn kontakten had en daardoor betrouwbaar leek, en die man zou wel zorgen dat de vleugel er ook zou komen. Dat zou hij dan zelf doen. Hij had een bus waar de vleugel zeker in paste. Later kwam hij met het voorstel dat zijn vrouw dan meeging en ze beiden een aantal nachten in Duitsland in een hotel in de buurt zouden verblijven. Dat vond ik allemaal wel wat vreemd.
Hij zou er persoonlijk bij zijn in de fabriek om e.e.a. te controleren..... Toen hij veel later de kosten van in totaal bijna 5000 Euro bekend maakte zag ik er meteen vanaf. Het leek me overdreven en veel te risicovol allemaal en feitelijk gewoon bedrog wellicht om er zelf ook veel aan te verdienen.
Toen ben ik weer een paar jaar doorgegaan met spelen en lesgeven. Ook de klank werd er m.i. geleidelijk niet beter op. Maar een grote onderhoudsbeurt had ik ook nog nooit laten doen. Op een gegeven moment vorig jaar dacht ik dus maar aan inruilen. Ik ben naar een grote zaak gegaan onder Utrecht en vond daar een Mekka aan vleugels, nieuwe en occasions van 3000 tot 140000 Euro. Dus heel veel vergelijk.
Ik had mijn eigen stemmer en tevens vriend en collega docent/pianist mee voor de objectiviteit.
Wat bleek na een heel dagdeel daar van alles te hebben uitgeprobeerd en bespeeld? Dat er 5 vleugels waren binnen mijn te besteden (en deels bij te lenen) budget, nieuwe en occasions die ik erg mooi vond qua klank maar m.n. speelaard, de inruil was duidelijk, natuurlijk te weinig en ik zou thuis nog eens alles op een rijtje zetten en dan maar besluiten welke van de 5 het zou worden. (Met een nieuwe lening erbij....)
Die vijf? Een gereviseerde Yamaha C3 die echt prachtig klonk en fijn speelde, een gereviseerde Bechstein, nog een occasion Yamaha type C5, zoéén die ik voorheen dus ook bezat, een andere Bechstein en nog een nieuwe waarvan ik even de merknaam niet meer weet.
Eenmaal thuis gekomen bespeelde ik samen met mijn collega mijn vleugel weer en hij vond net als ik dat mijn vleugel zeker voor de klank niet weg hoefde. Klonk toch prima zelfs naast álles wat we bespeeld hadden! Natuurlijk waren de bassen van de dure echt grotere jongens zogezegd kolossaler (ik heb een IQ model 1.72) maar vooral de discant en midden maar ook bassen waren toch goed, zeker voor dit formaat. Ik had dus heus wél een heel goede vleugel, maar de Yamaha C3 en C5 m.n. speelden zo fijn in die zaak.......
En dat terwijl mijn C5 destijds niet zo fijn speelde. 17 jaar lang niet. En zo ga je weer denken.
Overigens speelden niet alle vleugels daar zo fijn. Zelfs nieuwen niet. Misschien was dit dus toeval, maar zij hadden dus hun 'eigen goede reviseurs' werd er alleen gezegd. Nou ja ik kon dat alleen beamen.
Toen ben ik verder gaan denken en zoeken m.n. omdat ik vaker had gelezen dat Soerjadi, en ook Horowitz destijds, zo een licht spelende vleugel respectievelijk heeft en had.
Dus ik dacht dat dit toch te realiseren moest zijn of zou dit dan alleen bij die peperdure concertvleugel-lengten te realiseren zijn?. En de vakzaak (al heel lang) en de particulier wisten dit bij mijn vleugel toch zélf niet klaar te spelen. Bovendien heeft Soerjadi en had Horowitz ook alle financiële middelen daartoe.
Ik las over de ptd methode medio 2014 via internet en werd gelijk al heel nieuwsgierig en hoopvol.
Ik heb als laatste redpoging van mijn instrument Wim Feldhaus benaderd. Een heel rustige man die in eerste instantie op me overkwam als 'een stemmer' en dan maar eens zien hoe híj erover dacht! Welnu, deze Wim is een kalme persoon. Niet opdringerig en zeker geen betweter, maar je merkte dat hij wel héél goed wist waar hij het over had, en dat gaf mij een zeer goed gevoel. Je laat immers ook niet zomaar iemand aan je instrument sleutelen toch? Later ook de offertekosten alleszins billijk, zeker in vergelijk met de kosten van die lichtere hamerkoppen (met nieuwe uitloding) die maar 50% soelaas boden. Ik had er toen nog meer een heel goed gevoel bij. Ik dacht, en dat zei ook mijn stemmer die met de ptd methode zelf niet werkt: "Het kan vast alleen maar beter worden". Dus ik heb 'de klus' aanvaard.
Nou, om kort te gaan, alle verwachtingen zijn ten volle bewaarheid. Wim heeft het mechaniek mee naar huis genomen voor een week en daarna in mijn vleugel nog fijn-afgeregeld op vele punten, verdeeld over ook een paar dagen.
Ik heb nu een vleugel die zo heerlijk en fijn aanvoelend licht (natuurlijk niet té speelt dat je fluisterzacht kan spelen over de hele linie van het klavier. Want de baskant ging voorheen ook veel zwaarder dan de discant.
En het doseren van toonsterkte gaat veel makkelijker, super gelijkmatig en voelt ontzettend prettig aan.
Een veel bredere dynamiek is mogelijk.
En een leuke bijkomstigheid is zelfs dat mijn (beperkte) improvisatiemogelijkheden nogal vooruitgegaan zijn, wellicht omdat die aanslag 'goddelijk' (excuser moi le mot) is geworden, althans t.o.v. hoe het was, en je veel meer kunt qua toonvorming waardoor alles gewoon ook beter en mooier klinkt. Het geeft veel meer speelplezier. Dissonanten die ik eerst nogal wrang vond daar geniet ik nu ook nog eens van.
De vleugel is erg opgewaardeerd dus.
Ik ben Wim zeer dankbaar en verder onderhoud, behalve regulier stemmen waar Wim ook geen tijd voor heeft, laat ik nu ook aan hem over.
Uw vleugel/piano is bij hem in zeer goede handen
maar ik neem aan dat het beheersen van die ptd methode het verschil maakt hoe je piano eruitkomt.
Wim zal dus ook collega's hebben die dit vakkundig beheersen.
Maar goed, ik ken gelukkig immers alleen Wim en zijn prima afgeleverde werk daarin.
Ik ben in al die 18 jaar nooit eerder zo tevreden geweest en vind het nu een genot erop te spelen alsof ik een ander instrument heb met wél hetzelfde karakter.
Ik denk dat deze vleugel zijn tijd nu wel uitdient bij mij en inruilen daar hoef ik niet meer aan te denken.
Ja Steinway mensen: ook (zelfs nieuwe) Steinways waar ik op heb gespeeld
speelden niet zo fijn als nu mijn vleugel ! In de zaal van de muziekschool waar ik werk staat ook een nieuw aangeschafte in 2009
en ook deze speelaard is niet zo prettig aanvoelend en gelijkmatig als nu mijn vleugel.
Of ik het al eerder had moeten doen?
Ja, als ik het eerder wist wellicht wel. Maar nu ga ik een nieuw tijdperk in toch?
Een nieuwe levensfase met een nieuw verfijnd plezier
van muciseren.
Maar dat bleek (dus) niet het geval, kosten opgevraagd door deze man, die volgens eigen zeggen overal zijn kontakten had en daardoor betrouwbaar leek, en die man zou wel zorgen dat de vleugel er ook zou komen. Dat zou hij dan zelf doen. Hij had een bus waar de vleugel zeker in paste. Later kwam hij met het voorstel dat zijn vrouw dan meeging en ze beiden een aantal nachten in Duitsland in een hotel in de buurt zouden verblijven. Dat vond ik allemaal wel wat vreemd.
Hij zou er persoonlijk bij zijn in de fabriek om e.e.a. te controleren..... Toen hij veel later de kosten van in totaal bijna 5000 Euro bekend maakte zag ik er meteen vanaf. Het leek me overdreven en veel te risicovol allemaal en feitelijk gewoon bedrog wellicht om er zelf ook veel aan te verdienen.
Toen ben ik weer een paar jaar doorgegaan met spelen en lesgeven. Ook de klank werd er m.i. geleidelijk niet beter op. Maar een grote onderhoudsbeurt had ik ook nog nooit laten doen. Op een gegeven moment vorig jaar dacht ik dus maar aan inruilen. Ik ben naar een grote zaak gegaan onder Utrecht en vond daar een Mekka aan vleugels, nieuwe en occasions van 3000 tot 140000 Euro. Dus heel veel vergelijk.
Ik had mijn eigen stemmer en tevens vriend en collega docent/pianist mee voor de objectiviteit.
Wat bleek na een heel dagdeel daar van alles te hebben uitgeprobeerd en bespeeld? Dat er 5 vleugels waren binnen mijn te besteden (en deels bij te lenen) budget, nieuwe en occasions die ik erg mooi vond qua klank maar m.n. speelaard, de inruil was duidelijk, natuurlijk te weinig en ik zou thuis nog eens alles op een rijtje zetten en dan maar besluiten welke van de 5 het zou worden. (Met een nieuwe lening erbij....)
Die vijf? Een gereviseerde Yamaha C3 die echt prachtig klonk en fijn speelde, een gereviseerde Bechstein, nog een occasion Yamaha type C5, zoéén die ik voorheen dus ook bezat, een andere Bechstein en nog een nieuwe waarvan ik even de merknaam niet meer weet.
Eenmaal thuis gekomen bespeelde ik samen met mijn collega mijn vleugel weer en hij vond net als ik dat mijn vleugel zeker voor de klank niet weg hoefde. Klonk toch prima zelfs naast álles wat we bespeeld hadden! Natuurlijk waren de bassen van de dure echt grotere jongens zogezegd kolossaler (ik heb een IQ model 1.72) maar vooral de discant en midden maar ook bassen waren toch goed, zeker voor dit formaat. Ik had dus heus wél een heel goede vleugel, maar de Yamaha C3 en C5 m.n. speelden zo fijn in die zaak.......
En dat terwijl mijn C5 destijds niet zo fijn speelde. 17 jaar lang niet. En zo ga je weer denken.
Overigens speelden niet alle vleugels daar zo fijn. Zelfs nieuwen niet. Misschien was dit dus toeval, maar zij hadden dus hun 'eigen goede reviseurs' werd er alleen gezegd. Nou ja ik kon dat alleen beamen.
Toen ben ik verder gaan denken en zoeken m.n. omdat ik vaker had gelezen dat Soerjadi, en ook Horowitz destijds, zo een licht spelende vleugel respectievelijk heeft en had.
Dus ik dacht dat dit toch te realiseren moest zijn of zou dit dan alleen bij die peperdure concertvleugel-lengten te realiseren zijn?. En de vakzaak (al heel lang) en de particulier wisten dit bij mijn vleugel toch zélf niet klaar te spelen. Bovendien heeft Soerjadi en had Horowitz ook alle financiële middelen daartoe.
Ik las over de ptd methode medio 2014 via internet en werd gelijk al heel nieuwsgierig en hoopvol.
Ik heb als laatste redpoging van mijn instrument Wim Feldhaus benaderd. Een heel rustige man die in eerste instantie op me overkwam als 'een stemmer' en dan maar eens zien hoe híj erover dacht! Welnu, deze Wim is een kalme persoon. Niet opdringerig en zeker geen betweter, maar je merkte dat hij wel héél goed wist waar hij het over had, en dat gaf mij een zeer goed gevoel. Je laat immers ook niet zomaar iemand aan je instrument sleutelen toch? Later ook de offertekosten alleszins billijk, zeker in vergelijk met de kosten van die lichtere hamerkoppen (met nieuwe uitloding) die maar 50% soelaas boden. Ik had er toen nog meer een heel goed gevoel bij. Ik dacht, en dat zei ook mijn stemmer die met de ptd methode zelf niet werkt: "Het kan vast alleen maar beter worden". Dus ik heb 'de klus' aanvaard.
Nou, om kort te gaan, alle verwachtingen zijn ten volle bewaarheid. Wim heeft het mechaniek mee naar huis genomen voor een week en daarna in mijn vleugel nog fijn-afgeregeld op vele punten, verdeeld over ook een paar dagen.
Ik heb nu een vleugel die zo heerlijk en fijn aanvoelend licht (natuurlijk niet té speelt dat je fluisterzacht kan spelen over de hele linie van het klavier. Want de baskant ging voorheen ook veel zwaarder dan de discant.
En het doseren van toonsterkte gaat veel makkelijker, super gelijkmatig en voelt ontzettend prettig aan.
Een veel bredere dynamiek is mogelijk.
En een leuke bijkomstigheid is zelfs dat mijn (beperkte) improvisatiemogelijkheden nogal vooruitgegaan zijn, wellicht omdat die aanslag 'goddelijk' (excuser moi le mot) is geworden, althans t.o.v. hoe het was, en je veel meer kunt qua toonvorming waardoor alles gewoon ook beter en mooier klinkt. Het geeft veel meer speelplezier. Dissonanten die ik eerst nogal wrang vond daar geniet ik nu ook nog eens van.
De vleugel is erg opgewaardeerd dus.
Ik ben Wim zeer dankbaar en verder onderhoud, behalve regulier stemmen waar Wim ook geen tijd voor heeft, laat ik nu ook aan hem over.
Uw vleugel/piano is bij hem in zeer goede handen
maar ik neem aan dat het beheersen van die ptd methode het verschil maakt hoe je piano eruitkomt.
Wim zal dus ook collega's hebben die dit vakkundig beheersen.
Maar goed, ik ken gelukkig immers alleen Wim en zijn prima afgeleverde werk daarin.
Ik ben in al die 18 jaar nooit eerder zo tevreden geweest en vind het nu een genot erop te spelen alsof ik een ander instrument heb met wél hetzelfde karakter.
Ik denk dat deze vleugel zijn tijd nu wel uitdient bij mij en inruilen daar hoef ik niet meer aan te denken.
Ja Steinway mensen: ook (zelfs nieuwe) Steinways waar ik op heb gespeeld
speelden niet zo fijn als nu mijn vleugel ! In de zaal van de muziekschool waar ik werk staat ook een nieuw aangeschafte in 2009
en ook deze speelaard is niet zo prettig aanvoelend en gelijkmatig als nu mijn vleugel.
Of ik het al eerder had moeten doen?
Ja, als ik het eerder wist wellicht wel. Maar nu ga ik een nieuw tijdperk in toch?
Een nieuwe levensfase met een nieuw verfijnd plezier
van muciseren.
schreef op december 1, 2014
om
1:25 pm
Als eenvoudig pianospeler leer je verschillen tussen piano’s horen. Je hoort het verschil tussen een oude verwaarloosde “studiepiano” en de meer zangerige betere huiskamer piano’s, die ook helder klinken. Wil je nog meer dan koop je (als je dat financieel aan kan) een oude vleugel en in mijn geval heb ik die oude vleugel, een Blüthner, met de erfenis van mijn vader later nog omgezet in een Steinway B-vleugel van 211 cm, geen nieuwe maar toen slechts acht jaar oud.
Dat verschil van oude Blüthner naar vrij nieuwe Steinway is nog groter, je hoort en voelt dat aan alles. Mooie diepe bassen en heldere hoge tonen en een aanslag die een ongelijk aangezet akkoord direct afstraft, wat eerder niet gebeurde.
Je kunt dit de weg naar een steeds mooier instrument noemen. Maar daar blijft het niet bij.
Een vleugel en een piano hebben onderhoud nodig.
Onderhoud loopt uiteen van de periodieke stembeurten, 2 x per jaar of zoals bij mijn Steinway 3 x per jaar, tot onderhoud aan het “binnenwerk” en snaren of stem blok.
Inmiddels was er na de aanschaf van mijn 8 jaar oude instrument 30 jaar verstreken en mijn mooie vleugel klonk niet meer zo mooi. Het dynamische bereik tussen forte en pianissimo was bijna weg en als ik zacht probeerde te spelen kwam de toon soms helemaal niet meer door. Waardeloos! Er moest grondig onderhoud aan het mechaniek komen.
Eerder had ik enig onderhoud ook wel eens oppervlakkig gezien. Het binnenwerk gaat eruit, de vilten hamerkoppen worden geschuurd, hier en daar wat bijstellen en na enkele dagen alles weer op zijn plaats.
Dit keer ging het heel anders. Wim Feldhaus nam eerst bij mij thuis allerlei karakteristieken op, zoals o.a. gewicht van de toets(aanslag), de traagheid van herstel van de toets in zijn oorspronkelijke positie en wij spraken over hoe het eindresultaat eruit moest zien. Lichte aanslag, zwaardere aanslag, intonatie, boventonen enzovoort, enzovoort.
Hij zou werken volgens het “Precision Touch Design” principe, een gecertificeerde methode.
Er zouden nieuwe hamerkoppen komen (werden uiteindelijk geheel nieuwe hamers), en elke overbrenging zou opnieuw afgesteld en zo nodig vervangen worden.
Hij is er een kleine zes weken mee bezig geweest in zijn werkplaats, waar ik hem heb opgezocht om naar zijn techniek te kijken.
Daarna is Wim nog drie volle dagen thuis bij mij bezig geweest met de finishing touch.
Toen zag ik pas echt wat er allemaal bij komt kijken. Ik weet heus wel wat van techniek, maar afstellingen die soms op papierdikte gepreciseerd worden gaven een indruk van de gevoeligheid van die afstellingen. Het gaat te ver om alle details hier te noemen, maar ik was onder de indruk van de complexiteit van het mechaniek en de grote invloed van kleine aanpassingen op toucher en klank. Voor het traject begon dacht ik en met mij twee piano experts dat de laatste drie bassnaren vervangen moesten worden. Ze waren doods.
Aan het eind hoefde slechts één snaar vervangen te worden en gaf de klank zoveel heldere boventonen dat ik het gevoel had dat er een heel nieuw, ander instrument stond.
De complexiteit van de pianotechniek is niet alleen met het oog te zien, maar ook met horen en voelen verbonden. Alles werd anders. De zorgvuldige subtiel aangebrachte aanpassingen volgens de PTDAE, de “Precision Touch Academy Europe standaards”, waarvan Wim één der oprichters is, laten de expertise zien waarmee ik nu een “nieuw” instrument heb, die klinkt zoals hij nooit geklonken heeft.
Martien van de Poll
Dat verschil van oude Blüthner naar vrij nieuwe Steinway is nog groter, je hoort en voelt dat aan alles. Mooie diepe bassen en heldere hoge tonen en een aanslag die een ongelijk aangezet akkoord direct afstraft, wat eerder niet gebeurde.
Je kunt dit de weg naar een steeds mooier instrument noemen. Maar daar blijft het niet bij.
Een vleugel en een piano hebben onderhoud nodig.
Onderhoud loopt uiteen van de periodieke stembeurten, 2 x per jaar of zoals bij mijn Steinway 3 x per jaar, tot onderhoud aan het “binnenwerk” en snaren of stem blok.
Inmiddels was er na de aanschaf van mijn 8 jaar oude instrument 30 jaar verstreken en mijn mooie vleugel klonk niet meer zo mooi. Het dynamische bereik tussen forte en pianissimo was bijna weg en als ik zacht probeerde te spelen kwam de toon soms helemaal niet meer door. Waardeloos! Er moest grondig onderhoud aan het mechaniek komen.
Eerder had ik enig onderhoud ook wel eens oppervlakkig gezien. Het binnenwerk gaat eruit, de vilten hamerkoppen worden geschuurd, hier en daar wat bijstellen en na enkele dagen alles weer op zijn plaats.
Dit keer ging het heel anders. Wim Feldhaus nam eerst bij mij thuis allerlei karakteristieken op, zoals o.a. gewicht van de toets(aanslag), de traagheid van herstel van de toets in zijn oorspronkelijke positie en wij spraken over hoe het eindresultaat eruit moest zien. Lichte aanslag, zwaardere aanslag, intonatie, boventonen enzovoort, enzovoort.
Hij zou werken volgens het “Precision Touch Design” principe, een gecertificeerde methode.
Er zouden nieuwe hamerkoppen komen (werden uiteindelijk geheel nieuwe hamers), en elke overbrenging zou opnieuw afgesteld en zo nodig vervangen worden.
Hij is er een kleine zes weken mee bezig geweest in zijn werkplaats, waar ik hem heb opgezocht om naar zijn techniek te kijken.
Daarna is Wim nog drie volle dagen thuis bij mij bezig geweest met de finishing touch.
Toen zag ik pas echt wat er allemaal bij komt kijken. Ik weet heus wel wat van techniek, maar afstellingen die soms op papierdikte gepreciseerd worden gaven een indruk van de gevoeligheid van die afstellingen. Het gaat te ver om alle details hier te noemen, maar ik was onder de indruk van de complexiteit van het mechaniek en de grote invloed van kleine aanpassingen op toucher en klank. Voor het traject begon dacht ik en met mij twee piano experts dat de laatste drie bassnaren vervangen moesten worden. Ze waren doods.
Aan het eind hoefde slechts één snaar vervangen te worden en gaf de klank zoveel heldere boventonen dat ik het gevoel had dat er een heel nieuw, ander instrument stond.
De complexiteit van de pianotechniek is niet alleen met het oog te zien, maar ook met horen en voelen verbonden. Alles werd anders. De zorgvuldige subtiel aangebrachte aanpassingen volgens de PTDAE, de “Precision Touch Academy Europe standaards”, waarvan Wim één der oprichters is, laten de expertise zien waarmee ik nu een “nieuw” instrument heb, die klinkt zoals hij nooit geklonken heeft.
Martien van de Poll
schreef op april 11, 2014
om
9:17 am
3-Tage PTD-Kurs bei Jahn
Ein tolles, sehr aufschlussreiches und für mich rundum gelungenes Seminar! Alles war gut organisiert, didaktisch klug und anschaulich aufgebaut. Herzlichen Dank Wim und Frans für Euer großes Engagement und die Liebe zum Detail, mit der Ihr den Kurs gestaltet habt, die guten Erklärungen, die anschaulichen Modelle und Eure Geduld bei unseren Fragen! Und Eure witzige, sympathische und undogmatische Art war echt erfrischend. Gut gefallen hat mir auch, dass Ihr den Blüthnerflügel mit PTD und der SALA-Vorrichtung mitgebracht habt. Daran konnte man schön plastisch spüren und hören, was es bedeutet, wenn sich das Übersetzungsverhältnis oder das Anschlagsgewicht ändert und wie gut sich eine Mechanik mit PTD anfühlt.
Und von der Sache selbst bin ich ohnehin angetan. Es ist faszinierend, wieviel neue Erkenntnisse man mit PTD doch gewinnen kann, obwohl es ja eigentlich um nichts wirklich Neues, sondern “nur” um Hebelverhältnisse, Gewichte und die Geometrie der Mechanik geht. Auch wenn ich mir schon immer viele Gedanken über die Verbesserung der Spielart bei Flügeln gemacht hab, hat sich durch den Kurs mein Verständnis über die Zusammenhänge und Auswirkungen der einzelnen Parameter in einer Flügelmechanik sehr vertieft und mein Problembewusstsein geschärft, was meine Arbeit sicher beeinflussen wird. Ich finde es beeindruckend, wie einfach man die Probleme einer Mechanik mit PTD analysieren und ursächlich und gezielt beheben kann, anstatt experimentieren zu müssen mit ungewissem Ergebnis. PTD ist eine tolle Methode und es lohnt sich, sich damit zu beschäftigen!
Ein tolles, sehr aufschlussreiches und für mich rundum gelungenes Seminar! Alles war gut organisiert, didaktisch klug und anschaulich aufgebaut. Herzlichen Dank Wim und Frans für Euer großes Engagement und die Liebe zum Detail, mit der Ihr den Kurs gestaltet habt, die guten Erklärungen, die anschaulichen Modelle und Eure Geduld bei unseren Fragen! Und Eure witzige, sympathische und undogmatische Art war echt erfrischend. Gut gefallen hat mir auch, dass Ihr den Blüthnerflügel mit PTD und der SALA-Vorrichtung mitgebracht habt. Daran konnte man schön plastisch spüren und hören, was es bedeutet, wenn sich das Übersetzungsverhältnis oder das Anschlagsgewicht ändert und wie gut sich eine Mechanik mit PTD anfühlt.
Und von der Sache selbst bin ich ohnehin angetan. Es ist faszinierend, wieviel neue Erkenntnisse man mit PTD doch gewinnen kann, obwohl es ja eigentlich um nichts wirklich Neues, sondern “nur” um Hebelverhältnisse, Gewichte und die Geometrie der Mechanik geht. Auch wenn ich mir schon immer viele Gedanken über die Verbesserung der Spielart bei Flügeln gemacht hab, hat sich durch den Kurs mein Verständnis über die Zusammenhänge und Auswirkungen der einzelnen Parameter in einer Flügelmechanik sehr vertieft und mein Problembewusstsein geschärft, was meine Arbeit sicher beeinflussen wird. Ich finde es beeindruckend, wie einfach man die Probleme einer Mechanik mit PTD analysieren und ursächlich und gezielt beheben kann, anstatt experimentieren zu müssen mit ungewissem Ergebnis. PTD ist eine tolle Methode und es lohnt sich, sich damit zu beschäftigen!
schreef op maart 25, 2014
om
8:35 am
Noch einmal vielen Dank für das Seminar, habe viel dazugelernt. Eure freundliche Art und Geduld hat natürlich viel dazu beigetragen den Kurs interessant zu gestalten. In der heutigen Zeit sind diese Dinge nicht mehr selbstverständlich.
Ich freue mich schon auf die weitere Zusammenarbeit.
Ich freue mich schon auf die weitere Zusammenarbeit.
schreef op november 22, 2013
om
4:16 pm
Translation of message in Dutch
PTD applied to a Yamaha C3
The better I learned to play the piano it became clear that my Yamaha C3 grand piano, built in the late 70-ties, formed a restricting factor in playing. Touch and tone were extreme uneven. Pianissimo was almost impossible. I expected that besides work on the action, strings and dampers needed to be replaced. Therefor I thought about buying another piano, but in the end choose for a rebuilding.
Recently Wim Feldhaus from Nieuw Weerdinge has rebuild my piano to my complete satisfaction using PTD techniques. My C3 plays better now than new. Touch is perfect even en beautiful to dose. I should add that this nice result is achieved just by applying PTD and regulation, dampers and strings are not changed. To be short, a very positive experience with both Feldhaus Pianoservice and the method of Precision Touch Design as applied by him.
PTD applied to a Yamaha C3
The better I learned to play the piano it became clear that my Yamaha C3 grand piano, built in the late 70-ties, formed a restricting factor in playing. Touch and tone were extreme uneven. Pianissimo was almost impossible. I expected that besides work on the action, strings and dampers needed to be replaced. Therefor I thought about buying another piano, but in the end choose for a rebuilding.
Recently Wim Feldhaus from Nieuw Weerdinge has rebuild my piano to my complete satisfaction using PTD techniques. My C3 plays better now than new. Touch is perfect even en beautiful to dose. I should add that this nice result is achieved just by applying PTD and regulation, dampers and strings are not changed. To be short, a very positive experience with both Feldhaus Pianoservice and the method of Precision Touch Design as applied by him.
schreef op november 19, 2013
om
7:11 pm
Naarmate ik beter ging spelen bleek steeds meer dat mijn Yamaha C3 vleugel met een bouwjaar van eind zeventiger jaren de beperkende factor was in het pianospel. De aanslag en klank was bijzonder onregelmatig. Pianissimo spelen was bijna onmogelijk. Ik was in de veronderstelling dat, naast het aanpakken van het mechaniek, snaren en dempers vervangen zouden moeten worden. Hierom heb ik de aankoop van een andere vleugel overwogen maar uiteindelijk gekozen voor een revisie.
Wim Feldhaus uit Nieuw Weerdinge heeft recent mijn vleugel tot meer dan volle tevredenheid volgens het PTD gereviseerd. Mijn C3 speelt nu beter dan nieuw. De aanslag is perfect gelijkmatig en prachtig te doseren. De klank is prachtig geworden. Hierbij moet gezegd dat dempers en snaren niet vervangen zijn maar dat alleen de revisie en afregeling volgens PTD tot dit mooie resultaat geleid heeft. Kortom, een zeer positieve ervaring met zowel Feldhaus Pianoservice uit Nieuw Weerdinge als het door Feldhaus gehanteerde methode van het Precision Touch Design.
Wim Feldhaus uit Nieuw Weerdinge heeft recent mijn vleugel tot meer dan volle tevredenheid volgens het PTD gereviseerd. Mijn C3 speelt nu beter dan nieuw. De aanslag is perfect gelijkmatig en prachtig te doseren. De klank is prachtig geworden. Hierbij moet gezegd dat dempers en snaren niet vervangen zijn maar dat alleen de revisie en afregeling volgens PTD tot dit mooie resultaat geleid heeft. Kortom, een zeer positieve ervaring met zowel Feldhaus Pianoservice uit Nieuw Weerdinge als het door Feldhaus gehanteerde methode van het Precision Touch Design.
schreef op september 25, 2013
om
5:49 pm
PTD carried out by Frans Pietjouw is pure magic to a grand piano.
I was convinced after I could try a grand piano that was carried out in Frans’ workshop. The over 100 year old Bechstein became a wonderful smooth instrument, so I ordered Frans to perform the same to my 4 years old grand piano. The results are beyond expectation. The instrument is smooth, much more dynamic in response and a pleasure to be played at. It is a transformation that I can recommend to everyone who is still in doubt.
I was convinced after I could try a grand piano that was carried out in Frans’ workshop. The over 100 year old Bechstein became a wonderful smooth instrument, so I ordered Frans to perform the same to my 4 years old grand piano. The results are beyond expectation. The instrument is smooth, much more dynamic in response and a pleasure to be played at. It is a transformation that I can recommend to everyone who is still in doubt.
schreef op september 1, 2013
om
2:45 pm
3 Tage Seminar Jahn
Das 3-Tage Seminar bei Jahn hat mich sehr begeistert.
Darüber wie weit es sinnvoll ist die Mechanikzu verbessern oder Gleichmäßigkeit herzustellen kann man sich ja noch streiten. Aber die tiefen Einblicke und das Verständnis für die Abläufe in der Mechanik waren phänomenal. Und das alles aus der Praxis heraus. Ich bin begeistert, obwohl ich sagen darf, dass das Thema Mechanikgeometrie ja nicht wirklich neu für mich war.
Weiter so! Joachim
Das 3-Tage Seminar bei Jahn hat mich sehr begeistert.
Darüber wie weit es sinnvoll ist die Mechanikzu verbessern oder Gleichmäßigkeit herzustellen kann man sich ja noch streiten. Aber die tiefen Einblicke und das Verständnis für die Abläufe in der Mechanik waren phänomenal. Und das alles aus der Praxis heraus. Ich bin begeistert, obwohl ich sagen darf, dass das Thema Mechanikgeometrie ja nicht wirklich neu für mich war.
Weiter so! Joachim
schreef op juni 29, 2013
om
8:54 am
3-Tage PTD-Kurs bei Jahn
Herzlichen Dank an Frans und Wim und alle teilnehmenden Kollegen! Ich glaube alle Teilnehmer haben den Kurs bereichert und ihr Verständnis der Flügelmechanik sowie der Arbeitsmethoden und Möglichkeiten dazu erweitern können. Besonders gefiel mir auch die undogmatische Offenheit, mit der PTD vermittelt und weiterentwickelt wird. Dass der Kurs und die Unterlagen komplett in gutem Deutsch waren, machte das Verständnis leicht.
Ganz besonderer Dank geht natürlich an Andreas Harke für seine großzügige Gastfreundschaft bei Jahn!
Peter aus Balingen
Herzlichen Dank an Frans und Wim und alle teilnehmenden Kollegen! Ich glaube alle Teilnehmer haben den Kurs bereichert und ihr Verständnis der Flügelmechanik sowie der Arbeitsmethoden und Möglichkeiten dazu erweitern können. Besonders gefiel mir auch die undogmatische Offenheit, mit der PTD vermittelt und weiterentwickelt wird. Dass der Kurs und die Unterlagen komplett in gutem Deutsch waren, machte das Verständnis leicht.
Ganz besonderer Dank geht natürlich an Andreas Harke für seine großzügige Gastfreundschaft bei Jahn!
Peter aus Balingen
schreef op juni 26, 2013
om
4:56 pm
Yamaha
I have always been happy with my Yamaha s400b, but Since Hugo de Groot revised my piano with Pta I play with even more pleasure than before!
Anne Margreet Engel
I have always been happy with my Yamaha s400b, but Since Hugo de Groot revised my piano with Pta I play with even more pleasure than before!
Anne Margreet Engel
schreef op augustus 11, 2012
om
2:31 pm
UK PTD course June 2012
As a piano technician and tuner, I restore many pianos for customers. With PTD, I can understand why some pianos turn out differently to others after restoration. I come across pianists who are finding it more difficult to play as they get older. With PTD, I can now offer to improve their piano to help them. Before knowing about PTD, I was restricted to what i could do. I can recommend a PTDAE course to anyone who rebuilds pianos, it stops the guess work and results in a better piano.
As a piano technician and tuner, I restore many pianos for customers. With PTD, I can understand why some pianos turn out differently to others after restoration. I come across pianists who are finding it more difficult to play as they get older. With PTD, I can now offer to improve their piano to help them. Before knowing about PTD, I was restricted to what i could do. I can recommend a PTDAE course to anyone who rebuilds pianos, it stops the guess work and results in a better piano.
schreef op augustus 9, 2012
om
12:40 pm
In october 2010 I followed the 3- days PTD- course in Oude Tonge. My goal was: I want to have more grip on the playing ability of a grand piano.
Now we are almost 2 years further,and in the meanwhile I,ve built in several PTD's, all with amazing results! In the meantime I've gained my Installer- status.
Why is it that PTD works so good?
In fact it's nothing more or less than adapting action leverage to strike weight; everyone who has ever been working with some kind of mechanics can understand that there is a connection between the length of a seesaw and the weight you put on it. In fact it was quite astonishing to see the differences in (well built) piano- actions! By adapting the action ratio to the hammer weight (and of course adapting your key-leading afterwards) huge playing- improvements are proved to be possible.
For me PTD has given me the tools to solve almost any kind of playing problems of a grand piano!
Now we are almost 2 years further,and in the meanwhile I,ve built in several PTD's, all with amazing results! In the meantime I've gained my Installer- status.
Why is it that PTD works so good?
In fact it's nothing more or less than adapting action leverage to strike weight; everyone who has ever been working with some kind of mechanics can understand that there is a connection between the length of a seesaw and the weight you put on it. In fact it was quite astonishing to see the differences in (well built) piano- actions! By adapting the action ratio to the hammer weight (and of course adapting your key-leading afterwards) huge playing- improvements are proved to be possible.
For me PTD has given me the tools to solve almost any kind of playing problems of a grand piano!
schreef op mei 31, 2012
om
6:43 pm
PTD turns out to be a treat.
All the problems I have been having for 32 years with my S&S B grand piano (difficult playability, hard to play ppp, heavy and uneven touch, ugly tone in the fortissimo etc.) have been solved in one go by PTD, which has recently been installed by Frans Pietjouw.
Touch has become a lot lighter and extremely regular, suddenly my grand piano does exactly what I want it to do, playing ppp suddenly works, playing difficult pieces is a lot easier because of an improved repetition and an even touch, playing together with other musicians is a lot easier because of a better balance), in short, playing solo as well as together with others has become a real treat on this grand piano.
I feel the most fortunate pianist in the world and this fortune I wish to all those without PTD.
This experience has convinced me that a great many piano-players can be made happier with PTD applied to their grand piano.
Many thanks to Frans Pietjouw, who is warmly recommended herewith to fellow pianists.
All the problems I have been having for 32 years with my S&S B grand piano (difficult playability, hard to play ppp, heavy and uneven touch, ugly tone in the fortissimo etc.) have been solved in one go by PTD, which has recently been installed by Frans Pietjouw.
Touch has become a lot lighter and extremely regular, suddenly my grand piano does exactly what I want it to do, playing ppp suddenly works, playing difficult pieces is a lot easier because of an improved repetition and an even touch, playing together with other musicians is a lot easier because of a better balance), in short, playing solo as well as together with others has become a real treat on this grand piano.
I feel the most fortunate pianist in the world and this fortune I wish to all those without PTD.
This experience has convinced me that a great many piano-players can be made happier with PTD applied to their grand piano.
Many thanks to Frans Pietjouw, who is warmly recommended herewith to fellow pianists.
schreef op mei 20, 2012
om
2:30 pm
PTD blijkt een feest.
Alle problemen die ik al 32 jaar met mijn S&S B vleugel heb (moeilijke bespeelbaarheid, moeilijk ppp te spelen, zware en onregelmatige aanslag, lelijke klank in het fortissimo etc) zijn in een keer opgelost door PTD dat Frans Pietjouw onlangs geinstalleerd heeft.
De aanslag is veel lichter en extreem regelmatig geworden, de vleugel doet ineens precies wat ik wil, ppp spelen lukt ineens, moeilijke stukken spelen gaat veel gemakkelijker door betere repetitie en regelmatige aanslag, samenspelen gaat veel beter door betere balans), kortom het is een feest geworden om op die vleugel solo en samen te spelen.
Ik voel mij de gelukkigste pianist ter wereld en dat geluk wens ik alle PTD-loze pianisten toe.
Door deze ervaring ben ik er van overtuigd dat veel pianisten gelukkiger gemaakt kunnen worden met PTD op hun vleugel.
Dank aan Frans Pietjouw, die bij deze warm aanbevolen wordt aan collega pianisten.
Alle problemen die ik al 32 jaar met mijn S&S B vleugel heb (moeilijke bespeelbaarheid, moeilijk ppp te spelen, zware en onregelmatige aanslag, lelijke klank in het fortissimo etc) zijn in een keer opgelost door PTD dat Frans Pietjouw onlangs geinstalleerd heeft.
De aanslag is veel lichter en extreem regelmatig geworden, de vleugel doet ineens precies wat ik wil, ppp spelen lukt ineens, moeilijke stukken spelen gaat veel gemakkelijker door betere repetitie en regelmatige aanslag, samenspelen gaat veel beter door betere balans), kortom het is een feest geworden om op die vleugel solo en samen te spelen.
Ik voel mij de gelukkigste pianist ter wereld en dat geluk wens ik alle PTD-loze pianisten toe.
Door deze ervaring ben ik er van overtuigd dat veel pianisten gelukkiger gemaakt kunnen worden met PTD op hun vleugel.
Dank aan Frans Pietjouw, die bij deze warm aanbevolen wordt aan collega pianisten.
schreef op april 30, 2012
om
8:21 am
For me, as a professional pianist, the most important aspect of tone production, aside from the use of the pedal, is relative amplitude, not only when tones are struck simultaneously, but also when struck consecutively (see Dichler). So piano touch must guarantee complete control over tone strength. Precision Touch Design does just that, in pianissimo as well. What you do is what you hear. That’s why, when I had my Yamaha C7 revised, I had Precision Touch Design installed by my certified PTD technician Reint Ezenga.
schreef op maart 10, 2012
om
2:42 pm
I had the opportunity to attend a great talk on PTD,and was able to play on the piano they bought with them afterwards.
It was an absolute pleasure to play, and obviously amazingly even.
It was really addictive, like you could play it all day.The more you played it, the more you enjoyed the feel.It was like the piano was helping you to play it!
Personally, i have never played a piano like that before, and am looking forward to lots more pianos being upgraded with PTD!
It was an absolute pleasure to play, and obviously amazingly even.
It was really addictive, like you could play it all day.The more you played it, the more you enjoyed the feel.It was like the piano was helping you to play it!
Personally, i have never played a piano like that before, and am looking forward to lots more pianos being upgraded with PTD!
schreef op februari 7, 2012
om
4:42 pm
Het belangrijkste aspect van de toonvorming is voor mij, als professionele pianist, naast goed pedaalgebruik, de relatieve toonsterkte, zowel van tonen die tegelijk aangeslagen worden, als tonen die na elkaar aangeslagen worden (zie Dichler).
Het komt er dus op aan dat je de exacte toonsterkte zelf kunt bepalen. Precision Touch Design garandeert die betrouwbaarheid, ook wanneer je zeer zacht wilt spelen. Wat je doet is wat je hoort. Ik heb Precision Touch Design daarom bij de revisie van mijn Yamaha C7 vleugel door erkende PTD installateur Reint Ezenga laten installeren.
Robert Harris, correpetitor, docent piano en vakmethodiek Prins Claus Conservatorium Groningen alsmede bewegings- en neurowetenschapper Rijks Universiteit Groningen.
Het komt er dus op aan dat je de exacte toonsterkte zelf kunt bepalen. Precision Touch Design garandeert die betrouwbaarheid, ook wanneer je zeer zacht wilt spelen. Wat je doet is wat je hoort. Ik heb Precision Touch Design daarom bij de revisie van mijn Yamaha C7 vleugel door erkende PTD installateur Reint Ezenga laten installeren.
Robert Harris, correpetitor, docent piano en vakmethodiek Prins Claus Conservatorium Groningen alsmede bewegings- en neurowetenschapper Rijks Universiteit Groningen.